Raphaël Tanghe (80 jaar) tekent mensen.
Overal waar hij gaat, neemt hij zijn zwart tekenboekje-met-ringetjes, klein, handig zakformaat, mee.
De hoeveelheid tekenboekjes toont hoe de tekenaar zich verwondert voor de andere, de mens.
Op het wit blad zie je een zwarte, onderzoekende lijn. Scherp gaat het oog. De pen volgt. Zo wordt een contourlijn een menselijk profiel.
We zien lijnen, maar herkennen een hoofd. En we denken de volledige mens.
Want Raphaël Tanghe suggereert.
Mensen in Torhout, wachtend op de trein. Mensen ook in Zuid Afrika, zingend, Cuba, Portugal, Hongarije … overal fascineren ze hem.
Misschien is het voor Raphaël Tanghe makkelijker om tekenend, die andere even te raken.
Overal waar hij gaat, neemt hij zijn zwart tekenboekje-met-ringetjes, klein, handig zakformaat, mee.
De hoeveelheid tekenboekjes toont hoe de tekenaar zich verwondert voor de andere, de mens.
Op het wit blad zie je een zwarte, onderzoekende lijn. Scherp gaat het oog. De pen volgt. Zo wordt een contourlijn een menselijk profiel.
We zien lijnen, maar herkennen een hoofd. En we denken de volledige mens.
Want Raphaël Tanghe suggereert.
Mensen in Torhout, wachtend op de trein. Mensen ook in Zuid Afrika, zingend, Cuba, Portugal, Hongarije … overal fascineren ze hem.
Misschien is het voor Raphaël Tanghe makkelijker om tekenend, die andere even te raken.